Zijn
muzikale en culturele interesse gaat naar de grote “historische avant-gardes”,
van de Middeleeuwse Ars Nova tot en met de modernistische stomingen van de late
twintigste eeuw; “van Ciconia tot Ferneyhough”. Zijn bijzondere engagement met
hedendaagse en experimentele muziek gaat ver buiten de conventionele
academische uitvoeringspraktijk en omvat live-electronica toepassingen in duo
met o.m. composer/performer Richard Barrett, Serge Verstockt, Karlheinz
Essl, en in samenwerking met de LOGOS Foundation. Met het Centre de
Recherches et de Formation Musicales de Wallonie Musique (CRFMW) in Luik heeft
Deforce sinds enkele jaren een langdurige artistieke samenwerking: samen met
Jean Marc Sullon realiseerde hij een aantal belangrijke live-electronica en
computer toepassingen (Ferneyhough, Steinke, Saariaho, Stockhausen, Harvey en
Barrett) naast experimentele improvisaties met beeld- en video-
toepassingen.
Samen met
het CRFMW zal hij de werelpremière brengen van een nieuw werk voor cello en
live-elektronica van de Brit Richard Barrett (voor Musica Strasbourg 2002 en
Brugge Culturele hoofdstad 2002), naast Time and Motion Study II van Brian
Ferneyhough en een nieuw werk van de Portugees Joao Pedro Oliveira.
Van 1993
tot 2000 was hij één van de drijvende krachten van het hedendaags
muziekensemble Champ d'action. Nu werkt hij uitsluitend als free-lance cellist.
Hij concentreert zich voornamelijk op het hedendaagse solo- en
kamermuziekrepertoire.
Deforce
kiest voor een gedreven speelstijl die getuigt van een permanente
invraagstelling van verworven luisterattitudes: positieve confrontatie,
horizonten openen, grenzen aftasten tussen orde en chaos. Dit aspect heeft vele
componisten-uitvoerders geïnspireerd tot intense en vaak langdurige
samenwerking: Serge Verstockt, Godfried Willem Raes, Richard Barrett,
Karlheinz Essl, Dick Raaijmakers, Keiko Harada, Gunther Steincke en
Jonathan Harvey.
In zijn
programmatie is Deforce bekend om zijn verbondenheid met de extreme
modernistische partituren van de tweede helft van de 20ste eeuw: de muziek van
o.m. Giacinto Scelsi (Trilogia), Yannis Xenakis (Nomos Alpha en Kottos) Brian
Ferneyhough (Time and Motion Study nr II) Wolfgang Rihm (Uber die Linie), John
Cage (Etudes Boreales, Richard Barrett (Ne Songe plus a fuir). Muziek die door
vele musici als “onuitvoerbaar” wordt omschreven. Niet zozeer omwille van de virtuositeit of de
nieuwe speeltechnieken, maar door de hoge interpretatiegraad: m.a.w. de
betrokkenheid van de uitvoerder in het scheppingsproces. Veel van zijn
programma's hebben een diepe thematische genese en zijn ontstaan uit zorgvuldig
overwogen concepten zoals: "Extase & Askese", "Cello Icons
of the 20th century", "Talea - The infinity of time", "Über
die Linie... that other Cello", "Musica Ricercata",
"Stardust Music - Ai limiti delle note", "Solo Intimo",
"Advaya - Meet the East", "The Extended Cello", "Von
Weit... und Zeit".
© 2004-2024 ChampdAction