[IN]VISIBLE vindt zijn inspiratie in de ervaring van Benjamin Van Esser met de gehooraandoening tinnitus. Doorheen de voorstelling vertaalt hij binnen een elektroakoestisch, multimediaal kader zijn ondervindingen: de desoriëntatie die toeslaat bij de initiële ‘aanval’, de experimentele electroshocktherapie, de verlammende kalmeringsmiddelen en de uiteindelijke genezing. Elk aspect krijgt gestalte in een vaak harde, rauwe maar minimalistische toonspraak waarbij elektronische manipulaties zoals glitches, artefacts en micro-loops structuur brengen. Het is dan ook in deze loskoppeling van de gekende akoestische klankwereld dat [IN]VISIBLE een nieuwe realiteit wil scheppen, waarin deze ogenschijnlijk virtuele maar zeer aanwezige aandoening zijn uitkomst vindt.

[IN]VISIBLE kadert in het doctoraatsonderzoek “Towards an Artistic Performance Strategy for Computer Musicians” van Benjamin. Hierin worden bepaalde paradigma’s omtrent input en throughput, eigen aan de computer als instrument, aan de kaak gesteld en geherformuleerd, met als doel het optimaliseren van het communicatiemodel dat in een live situatie ontstaat tussen uitvoerder en publiek. Hierbij staat de evolutie van de computermuzikant, van onzichtbare, lichaamloze entiteit tot volwaardig multimediaal performer, centraal.